Kocasını bekleyen süngerci anne heykeli tekrar gün ışığına çıkarılsın! MARMARİSLİ HEYKELİNİ İSTİYOR…

O yılları bilen bilir, suların ısınması ile birlikte süngere çıkan denizciler 6 ay gibi yorucu bir sezondan sonra gece gündüz demeden sünger toplar , evlerine döner eşlerine, yavrularına, komşularına kavuşurlardı. Süngercilerin içinde sağ salim dönenler olduğu gibi vurgun yiyip ölenler, ya da basınçlı oda için İstanbul’a gönderilenlerde eksik olmazdı. Heykelde konu edilen anne, mümkündür ki, eşi süngere çıkarken kucağındaki bebeye hamile olmalıydı. Bebesini bir an önce kocasına göstermek için İskele’de umutla bekleyen o annenin içinden geçenleri düşünebiliyor musunuz? Nasıl fırtınaların estiğini?.. Ya çıkmazsa, ya kocası vurgun yemişse, ya yaşamını yitirmişse…
Marmarisli şair Erdoğan Çokduru “Marmarisim” isimli şiirinde bu görüntüyü şu dizelerle betimliyor;
“Sünger dönüşü kordonda dalgıç karıları
Döşlerinde beşibiryerdeler
Çiğinlerinde çocukları
Çıkmadı mı motordan kocaları
Dizlerinde yumrukları çığlıkları
Günlerce sürer ağıtları
Sen de vurgun yemişim belden yukarı
Marmaris, Marmaris, Marmarisim..”
80 SONRASI YAPILAN BİR HEYKEL
Süngerciliğin ana geçim kaynağı olduğu yıllarda, çile çeken, vurgun yiyen, yaşamını yitiren süngerci ailelerini yakındana bilen, Efsane Başkan İsmet Karadinç, doğma büyüme Marmarisliydi ve o yokluk , ızdırap dolu yılları görmüş, yaşamış bir insandı. Yıllar sonda doğup büyüdüğü, ekmeğini yediği kente, belediye başkanı olunca, bir kadirşinaslık örneği sergileyerek süngerci ailelerinin yaşamını konu alan böyle bir heykele gözü gibi bakardı. Heykelin 35 yıl kadar önce yapıldığı biliniyor.Yani 12 Eylül sonrası. ( Heykelin bulunduğu yer; bilmeyenler için söyleyelim; yaz aylarında uçurtma uçurulan, Turizm ofsinin hemen karşısı, bugünkü bankamatiklerini bulunduğu yerin önü…)
ALİ ACAR DÖNEMİNDE KALDIRILDI
Marmaris için bir zenginlik olan ve kent belleğine ışık tutan bu anne heykeli 7-8 yol önce kaldırıl. İz sürünce bunun Ali Acar dönemine rastladığını bulabilirsiniz. Kaldırılan sadece bu değildi kuşkusuz, “Astranot heykeli”, “Süngerci heykeli” “Balıkçı kadın” “At üzerinde Atatürk heykeli” gibi daha niceleri… Halbuki bu heykeller bir semboldü. Marmaris’e gelen yerli yabancı konuklar, bu hüzünlü heykelin yanında-önünde resim çektirirdi. Şimdi artık bu heykel, belediye depolarının birinde çürümeye terk edilmiş durumda.
MARMARİSLİ HEYKELİNİ GERİ İSTİYOR
Geleneğine bağlı, kent hafızasını canlı tutmak isteyen Marmarisli, bu heykelin aynısının ve veya benzerinin yeniden dikilmesini istiyor. Bu heykele yıllar yılı bekçilik, gözcülük yapan Kral İsmet lakaplı bir Marmaris yaşayanı bu heykelin yerine dikilmesini isteyenlerden. Kral İsmet hayal meyal hatırlıyor; “Evet evet, şuradaydı. Çok güzeldi, anlamlıydı. İsmet başkan zamanında yapıldı. 7-8 yıl önce kaldırıldı. Herhalde Ali başkan zamanında kaldırıldı. Çok yazık oldu. Şimdi Marmaris’i kaya parçaları taş yığınları ile doldurdular. Bunların hiç biri Marmaris yaşamı ile bağdaşmıyor. Süngerci ailesi heykeli, yerine yeniden dikilsin. Bu benim ve Marmarislilerin talebidir.”
SÖZ MEHMET BAŞKANDA
Marmarisli söyleyeceğini söyledi. Kocasını sünger dönüşü umutla bekleyen bu anlamlı heykelin tekrar aynı veya uygun bir yere dikilmesini istiyor. Bu, yaşayan Marmarislilere v e hayatını kaybeden süngercilere ölümsüz bir armağan olacaktır. Mehmet Oktay başkandan beklenen budur. Kent belleğini korumak ve zenginleştirmek….