UZUN İNCE BİR YOLDAYIZ

Merhum Âşık Veysel’in, sözleriyle başladım.

Evet, gerçekten de uzun ince bir yoldayız. Tanrı, başta vatanı için mücadele veren ordumuz ve güvenlik güçlerimizi korusun. Bana bir Allahlın kulu çıkıp ta bu yolun sonunda ne veya neler olacağını veya olabileceğini söyleyebilir mi?

Efendim, bir mutabakat zaptı imzaladık, böylece hemen hemen tüm sorunların çözümü noktasında hemfikir olduk. Türkiye olarak tamam dedik imzayı da attık atmasına ama işte bir aması var.

Nedir o?

Yetkili ağızların beyanlarına göre, terör unsurları geri çekilecek, silahlardan arındırılacak, siper ve ağır teçhizat imha edilecek… Tam bir mutabakat. Elbette biz bu isteklerin ne zaman ve ne şekilde kimler tarafından yapılacağı hususunda bilgi sahibi değiliz. Ancak bu sayılan işlerin yerine getirilmesinin 120 saate sığmayacağını düşünenlerdenim.

Peki, bu önemli şart ki diğer mutabakat bilgileri henüz netleşmemiştir, yerine getirilemez ise ne veya neler olabilecek? Ne veya neler olabilecek husus bizim konumuz değildir.

Türkiye’nin tavrı kesindir. Kaldığımız yerden devam.

Bu kayıp zaman, bizim aleyhimize mi yoksa lehimize mi, noktasında bir yorum yapmak için çok erken.

Biz, Türk milletinin bizden başka dostunun olmadığını ve de olamayacağını tarihi yaşamımızdan iyi biliriz.

Kim ne derse desin, kim gülücük dağıtırsa dağıtsın, biz her zaman olduğu gibi atımızı sağlam kazığa bağlamalıyız. Kefenin Bir tarafında gün geçmeden iki üç sefer fikir değiştiren, diğer bir tarafında ise sessiz ama derinden giden iki güç ile beraber yürüyoruz.

Sağ taraftaki bukalemun ile mutabakatı imzaladık imzalamasına ama bakalım sol cenahta durum ne olacak?

Ben uzun ince bir yolun başlangıcında olunduğumuz kanaatini taşımaktayım.