Enişteler, gelinler

-Abuu kızı kime vermişler. Ahhh ahhhh yabanlara gitmiş.

-Ööle deme be. Hiç olmazsa yerli.

-Ben bunların sülalesini bilirim. Hepsi içkici. Unlara kız verilir mi?. Ablası da çok çekti çookk.

-Yapma gariii. Evleri var, arabaları var. Yabancıya mı gitseydi. Giddiler de ni oldu. İstanbul’da İzmir’de gurbette geçinmek kolay mı? Hiç olmazsa memleketimiz iyi. Aç kalmazsın açıkta kalmazsın. Sona sülalesini ne yapacaksın. Gızımız iyidir. Oğlanı yola getirir. Zati çocuktan beri anlaşılarmış. Sevgileri çok,saygıları çok. Allah mesut etsin.

-Bak sana deeivren. Okumaya gidiyler. Oğlanlar yabancıyı alıp geliyler. Sülalesini mi bilisin. Hindi bizim gızlarda dönmeeyler gari. Unlar da bulup gidiyler. Borda oturanlar napsın. Birbirlerini bulmuşlar. En güzeli. Laf etmen bakaannn.

-Sen doğru söyleysin. Yoksa Marmaras’ta, Marmaraslı kalmayacak. Çocuklarımız orda burda kalacak. Sona da ana ismi gonyamacak, buba ismi konmayacak. Nolacak Marmaris’in halı.

-Gooşu gooşu. Enişteler, gelinler ni ev bıraktı ni arsa ni dükkan. Bişi kalmadı. Bırakın gençleri. Kızda borda kalsın, oğlanda. Malda borda kalsın, mülkte. Sülaleler bozulmasın. Kına gecesi yapalım. Düğünlerde oynayalım. Birbirimizi görelim şenlenelim. Hadi gariii. Keşkekler gaynasın,etli nohut haşlansın,herkesin ağzı zerde ile tatlansın.