Sinema

1960’lı yıllar. Salih usta Marmaris’in en ünlü simalarından sinema işletmeciliği de yapıyor. Bir gün aküyle çalışan makinayla köylerde film gösterileri yapılacak.Oğlu Hüseyin Yüce on beş – on altı yaşlarında babası gibi sevilen bir genç

***

Hisarönü , Turgut , Osmaniye, Orhaniye, Bayır, Söğüt, Bozburun. Hüseyin akşamları film gösterisi yapıyor.

***

Osmaniye köyü birkaç mahalleden kurulu ve ormanlık onun için erkekler bilhassa geceleri av tüfeğiyle dolaşıyor. Ayı, kurt , domuz her an karşılarına çıkabilir.

***

O gece film gösterimi Osmaniye ‘de. Mahallelere haber salındı. Hava kararırken Hüseyin beyaz perdeyi köy kahvesi önüne astırdı. Kahvenin tahta sandalyeleri aralıklarla dizildi. Büyük kalaslar üzerine döşek atarak oturulacak yerler fazlalaştırıldı minder getirip yere oturanlar, çocuğunu kucağına alanlar. Hüseyin seslendi

-Başlıyor başlıyor bilet parası vermeyen kalmasın. Bir daha kontrol edelim bayanlar baylar.

Her zamanki gibi bayanlar önde beyler arkada film başladı.

Konu: Köy hali, bizim oğlan bizim kız evlendiler. Ağanın yanında ırgatlar. Bizim oğlan daha iyi yaşam için büyük şehre çalışmaya gitti. Bizim kız hamile doğuracak.Bir çocuk sesi .O sıra bizim oğlan eve doğru gelmekte.Ebe hanım çocuğu hazırlamış gelen babaya onu gösterecek.O da ne? gökyüzünde bir kara bulut gibi dolaşan kocaman bir kartal ve zaten haftalardır bu evin üstünde uçuyordu tam çocuk babasına teslim edilecek

-İşte oğlun Mehmet

-Sağol ebe hanım karım Ayşe iyi mi?

-Koca kanatlarını çarparak onlara doğru ilerleyen kartal … Tam o sırada ! –drav drav drav

Arkadan üç el silah sesi

-Len ben bu çocuğu sana yedirir miyim lanet kartal. Bilipdurum ben seni pis pis dolaşıp durusun evin üstünde çocuğu kaçıracaktın dimi

Perde delik deşik herkes de korku, Hüseyin şaşkın!