RUDOLF HESS VE AF

Sevgili okurlar af kelimesini görünce aklıma hemen bu adam yani Rudolf Hess gelir. 1894 yılında doğmuş, Adolf Hitler’in Vekilliğini yapmış 1987 yılında 93 yaşında ölmüştür.

Almanya 2.dünya harbini kaybedince Nürnberg Mahkemelerinde buna ömür boyu hapis cezası verilmiş.

Benimde Avrupa’da görev yaptığım zamanlar Doğu ve Batı olarak iki tane Almanya vardı ve bu Rudolf Hess Berlin

Spandau hapisanesinde tek başına kalırdı. Müteffik kuvvetleri yani Amerika, İngiltere, Fransa, Kanada ve Rus askerleri

nöbet tutarlardı tek bir kişi için. Her bir bölükte 37 asker vardı ve hesap edin 5 ayrı devlet 185 asker bir kişiyi koruyor.

Bazı Amerikalı subaylarla konuştuğumuzda hepsi şikayet ederlerdi bir kişi için bu kadar asker, vardiyalı bile olsa

24 saat nöbet tutuyor diye.

O zamanlar Hess yaklaşık 75 yaşlarında idi.

Her sabah 6’da kalkar hapisanenin bahçesinde yürüyüş yapar sonra kahvaltı edermiş. Birde bu adamın oğlu var ve okuyup Mimar olmuş. Uzun yıllar Almanya’da Mimar olarak çalıştı, hiçbir yerde babası nedeni ile küçük görülmedi.

Zamanla Almanlarda bu ihtiyar adamı hapisanede beslemek istemediklerini ve koca hapisane binasını başka iş için

kullanabileceklerini düşünerek özel bir af çıkartmak istediler. Müteffiklerden izin gerekiyordu af için. En sonunda

af edilmesine karşı çıkan Sovyet Rusya’da kabul etti ve af çıkarıldı.

Af resmi olarak Rudolf Hess’e hapisanede tebliğ edildi ve çıkabileceği söylendi.

Rudolf Hess, “siz kim oluyorsunuz da beni affediyorsunuz, asla kabul etmiyorum” diye bağırdığı söylenir.

Bu durumda Alman Hükumeti ve bu affı onaylayan Müteffikler mahçup durumdan sıyrılmak için sessiz kalırlar.

Rudolf Hess hapisaneden çıkmayı reddeder ve çıkmaz.

Aradan yıllar geçer ve Rudolf Hess 93 yaşında hapisanede intihar eder.

Demek istediğim affı beklemeyen hatta istemeyenlerde çıkıyor…